Дар ҳақиқат, имрӯз сафи аъзоёни ҲХДТ бояд аз ҳисоби онҳое зиёд карда шавад, ки онҳо манфиатҳои давлату миллатро дар маддӣ аввал медонанд ва баҳри он тамоми кӯшиши худро мекунанд.
Яке аз муваффақиятҳои ҲХДТ ҳамчун нерӯи сиёсии пешоҳанг дар ҷомеа аз он иборат аст, ки тавонист дар ҳама гӯшаю канори ҷумҳурӣ, халқро атрофи ғояҳои бунёдкорию созандагӣ муттаҳид созад.
Чуноне, ки таърих собит месозад, ҳизбҳои сиёсӣ дар системаи сиёсии ҷомеа нақши калидӣ доранд. Чун, ки фаъолияти ҳизбҳои сиёсие, ки ба ҳаёти сиёсии ҳар як давлат робита доранд, аз чи гуна таҳия ва амали шуданӣ Барномаи ҳизбӣ, дурнамои ҳар як давлат вобастагӣ дорад.
Инак, тайи 30 сол мешавад, ки ҲХДТ ҳамчун як ташкилоти бонуфузӣ сиёсӣ, зодаи даврони соҳибистиқлолии ҷумҳури собит карда тавонист, ки ҳадафаш беҳбуди манфиятҳои давлату миллат аст.
ҲХДТ аз байни халқ баромада, ҳамеша бо халқ аст ва барои манфиятҳои халқ талош мекунад. Раиси муаззами ҲХДТ, Пешвои миллат, бо дарки ин паҳлуи масъала, тарҳи таъсисӣ ҳизберо роҳандозӣ кард, ки идеология ва кору амалаш ба манфияти халқ ва ваҳдату суботи ҷомеа равона шуда буд ва имрӯз ҳам дар ин роҳ қадами устувор мегузорад.
Роҳи бобарор ва дурахшони тайнамудаи ҲХДТ, роҳи мушкилу пур аз монеаҳо, аммо бошарафона буд. Дар ин муддат ҲХДТ борҳо ҳизби халқ буданашро дар амал собит кард. Воқеан исбот кард, ки тамоми афкору тавоноияш аз қалби мардум реша гирифта, фаъолияти ҳаррӯзааш ба манфияти халқ равона карда шудааст.