Қабули Конститутсияи нав, дастоварди бузурги миллат дар роҳи давлатсозию давлатдории навин ба шумор рафта, барои пойдории сулҳу суботи комил, Ваҳдати миллӣ ва ташаккулӣ ниҳодҳои гуногуни ҷомеаи шаҳрвандӣ дар кишварамон нақши пурарзиш дорад ва дар заминаи он сатҳи маърифати сиёсӣ, ҳуқуқӣ ва фарҳангии аҳоли гардид.
Хусусияти муҳими ин Конститутсия дар он ифода меёбад, ки он аз яктараф Қонуни асосии давлат ва аз тарафи дигар Қонуни асосии ҷомеа мебошад, ки ин ба мақоми халқ ҳамчун сарчашмаи ягонаи ҳокимияти давлати ва барандаи моҳияти иҷтимоии ҷомеа такия менамояд.