ҶАВОНОН МОЯИ ИФТИХОР ВА САРБАЛАНДИИ ТОҶИКИСТОНИ АЗИЗ

Вақте мо ҷавононро умеди фардои кишвар, неруи созанда ва захираи стратегии давлату миллат меномем, ин суханон танҳо шиор набуда, балки маҳз ба ҷавонон вобаставу пайваста будани ояндаи давлату миллатро ҳамчун як воқеият баён менамоянд, зеро давлат ва миллате, ки дар бораи насли ҷавони худ андеша мекунад, дар асл ояндаи худро таъмин ва устувор месозад.

Ҷавонони ватандӯсту огоҳи мо бояд минбаъд низ ҳушёр бошанд ва нагузоранд, ки гурӯҳҳои манфиатҷӯи дохиливу хориҷӣ дар шуури дигар наврасону ҷавонони мо мафкураи бегона, хурофотӣ ва ифротгароёнаро ҷой намоянд.

Ҷавонон мояи ифтихор ва сарбаландии Тоҷикистони азиз мебошанд. Мо ба ҷавонон эътимоди комил дорем, дастгирии самимонаи онҳоро аз сиёсати пешгирифтаи давлату Ҳукумат қадрдонӣ менамоем ва нақши арзишмандашонро дар ҳамаи ҷанбаҳои ҳаёти кишвар эҳсос мекунем.

Ҳар як тадбире, ки дар мамлакат амалӣ карда мешавад, мақсад аз он пеш аз ҳама беҳбудии ҳаёти ҷавонон ва ба хотири ояндаи неки Тоҷикистон аст. Бо дарки амиқи ин рисолат ҷавонони фаъоли мамлакат бояд ташаббус ва неруи созандаи худро беш аз пеш ба манфиати рушди миллат ва давлат равона сохта, кӯшиш намоед, ки дар ҷомеа мавқеи арзандаро соҳиб гардАНД, неруи эҷодиву илмӣ ва тафаккури созандаву бунёдкори худро пайваста густариш даҳанд.

Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар баромадҳои хеш қайд менамоянд, ки ҷавонон ояндасози давлату миллатанд.

Воқеан дуруст аст, зеро ояндаи давлату миллат дар дасти ҷавонон аст. Ҷавонон муаррификунандаи давлату кишваранд. Ҷавонон ояндасози имрӯзу фардои ватананд ва мамлакатро бе ҷавонон тасаввур кардан нашояд.

Тоҷикистонро кишвари ҷавонон мегӯянд, зеро шумораи бештари аҳолии мамлакатро ҷавонон ташкил мекунад. Тоҷикистон тавассути ҷавонони созандаю ободкори худ рушд мекунад ва солҳои минбаъда ба як давлати мутараққию пешрафтаи ҷаҳон табдил хоҳад ёфт.

Ҷавонон тавассути донишу қобилият ва зӯру бозӯи худ Тоҷикистонро ба ҷаҳониён муаррифӣ намуда, парчамбардори меҳан мешаванд.

Пешвои миллат, Призиденти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба дастгирии ҷавонон ва таъмини онҳо бо ҷойҳои нави корӣ, дар асоси истифодаи технологияҳои иттилоотиву коммуникатсионӣ бо донистани забонҳои хориҷӣ диққати махсус дода, пешниҳодҳои ҷавононро баҳри инкишофи Ватани азизамон доимо дастгирӣ менамоянд ва бунёди шароити мусоиди кору фаъолиятро барои ҷавонон пайваста таъмин месозанд.

Бояд ёдовар шуд, ки дар яке аз суханрониҳои Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар вохӯрӣ бо ҷавонони лаёқатманди кишвар омадааст: “Мо бояд сиёсати давлатии ҷавононро дар қатори масъалаҳои стратегии давлатӣ гузорем, зеро иштироки ҷавонон дар раванди бунёди давлати соҳибистиқлол, демократӣ ва ҳуқуқбунёд дар Тоҷикистон мақоми ҳалкунанда дошта, тақдири ниҳоии раванди мазкур аз бисёр ҷиҳатҳо ба ин қувваи бузург сахт алоқаманд аст”.

Ҷавонон бояд сабақҳои Истиқлолиятро ҳаматарафа омӯзанд, аз сиёсати имрӯз огоҳ бошанд, таърихи гузаштаву ҳозираи халқи худро гаштаву баргашта варақ зананд ва аз Ватан, миллат, забон ва фарҳанги худ ифтихор намоянд.

Дар Паёми ҳарсолаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба Маҷлиси Олӣ ҳамеша таваҷҷуҳи махсус ба масъалаҳои марбут ба ҷавонон зоҳир мегардад. Бо мақсади таҳкими ҳисси ватандӯстӣ, ифтихори миллӣ ва маърифати ҳуқуқӣ миёни ҷавонон барномаҳои махсус қабул ва амалӣ мегарданд. Ин ҳама далели онанд, ки ҷавонон дар маркази сиёсати иҷтимоии давлат қарор доранд.

Ҷавонон имрӯз бояд масъулияти бузургро эҳсос намоянд — онҳо идомадиҳандаи роҳи падарону бобоёнанд. Барои пойдории сулҳ, пешрафти илму фарҳанг, рушди иқтисоди миллӣ ва ҳифзи арзишҳои миллӣ саҳми фаъол бояд гузоранд. Омӯзиш, меҳнат, худшиносӣ ва худбаҳодиҳӣ бояд шиори зиндагии ҳар як ҷавони асил бошад.

Пас, Рӯзи ҷавонон — танҳо як санаи ҷашнӣ нест. Он рӯзест, ки ҳар ҷавон бояд дар рӯ ба рӯи худ қарор гирифта, аз худ бипурсад: “Ман барои миллат, барои оянда, барои Ватан чӣ кардам ва чӣ бояд кунам?” Нақши ман ҳамчун ҷавон дар рушду ободии Ватани азиз — Тоҷикистон Ҷавонон ҳамчун қувваи созанда ва нерӯи пешбарандаи ҷомеа дар рушди устувори ҳар як давлат нақши калидӣ доранд. Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки баъд аз соҳиб гардидани Истиқлолияти давлатӣ роҳи нави тараққиётро пеш гирифт, имрӯз ба насли ҷавон ҳамчун сутуни боэътимоди давлат ва кафили фардои дурахшон нигоҳ мекунад.

Барои баланд бардоштани маърифати ҷавонон, ҷалби онҳо ба илмомўзиву дониш азхудкунӣ, дастгирии ҷавонони соҳибистеъдод ва барои таҳкими ҳиссиватанпарастии ҷавонон ҳамагуна барномаҳои мақсаднок таҳия ва амалӣ мегарданд.

Дар заминаи ташаббуси Президенти кишвар аз 22-юми майи соли 1998 23-юми май Рўзи ҷавонони Тоҷикистон эълон гардид. Аз соли 1998 инҷониб дар кишвар 23-юми май Рўзи ҷавонони Тоҷикистон ба таври расмӣ қайд мегардад, ки ин аз мавқеъ ва мақоми хосса доштани ҷавонон гувоҳӣ медиҳад.

Ҳукумати Тоҷикистон ташаббусу пешниҳодҳои созандаи ҷавононро ҳамеша дастгирӣ намуда, барои амалӣ гардидани онҳо имконият фароҳам меорад. Наврасону ҷавонони моро зарур аст, ки ҷавобан ба ин ғамхориҳо тамоми саъю талоши хешро ба донишандўзӣ интихоби касбу ҳунарҳои муосир, ободиву пешрафти сарзамини аҷдодӣ, Ҳимояи Ватан, рушди техника ва бунёдкорӣ равона созанд.

Ҷавонон — сарвати миллӣ ва сармояи оянда Тоҷикистон яке аз кишварҳое мебошад, ки аҳолии ҷавон зиёд дорад — беш аз 70% сокинони онро ҷавонони то 30-сола ташкил медиҳанд. Ин рақам на танҳо як омори демографӣ аст, балки имконияти бузургест барои навсозӣ ва тақвияти тамоми сохторҳои ҷомеа. Ҷавонон имрӯз дар мактабҳо, донишгоҳҳо, муассисаҳои илмӣ, варзишгоҳҳо ва корхонаҳо фаъолона саҳм мегиранд. Онҳо омӯзиш мебинанд, ихтироъкор мешаванд, тарғибгари фарҳанг, ташаббускори бизнес ва ҳимоятгари муҳити зист мебошанд. Маҳз ҷавононанд, ки бо идеяҳои нав, қувваи тоза ва диди васеъ метавонанд рухи наве ба Тоҷикистон бахшанд.

Рӯзи ҷавонон — майдони эътироф ва эҳтиром Дар ин рӯз дар саросари кишвар чорабиниҳои гуногун баргузор мешаванд: намоишгоҳҳои ҳунарҳои дастӣ ва корҳои илмии ҷавонон; озмунҳои истеъдод, адабиёт, мусиқӣ ва технология; мусобиқаҳои варзишӣ ва марафонҳои солимгардонӣ; форумҳо, конференсияҳо ва мулоқот бо шахсони маъруфу роҳбарият. Ин ҳама имконият медиҳад, ки ҷавонон истеъдод, ақлу заковат ва ташаббусҳои хешро намоиш диҳанд. Аз тарафи дигар, ин рӯз боз як бор ба ҷомеа хотиррасон мекунад, ки бе иштироки ҷавонон пешрафти воқеӣ ғайриимкон аст.

«Сиёсати давлатии ҷавонон. – қайд карда шудааст дар он, -бахши ҷудонопазири сиёсати иҷтимоии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз системаи тадбирҳои иҷтимоию иқтисодӣ, сиёсӣ, ташкилӣ ва ҳуқуқие иборат мебошад, ки онҳоро мақомоти давдатӣ бо мақсади фароҳам овардани шароиту кафолатҳо барои ташаккули иҷтимоию инкишофи ҷавонон ва ҳарчи бештар амалӣ гардидани нерӯи эҷодии онҳо барои манфиатҳои тамоми ҷамъият тадбиқ менамоянд»

Тавре маълум аст, яке аз омилҳои асосии рушди ҳар кишварро дар қатори дигар арзишҳо захираҳои инсонӣ, аз чумла чавонон ташкил медиҳанд. Ин имкон медиҳад, ки сиёсати давлатии ҷавонон ҳамчун яке аз самтҳои муҳими рушди ҷомеа мавриди баррасӣ қарор дода шавад. Дар кишваре, ки вазъи демографӣ мунтазам афзоиш меёбад ва беш аз 35 фоизи аҳолиро насли ҷавон ташкил медиҳад, муайян намудани сиёсати давлатии чавонон аз нуқтаи назари сиёсӣ ва ичтимоӣ аҳамияти калон дорад.

Ба сиёсати чавонон, ҳамчун бахши стратегӣ ва афзалиятноки сиёсати давлатӣ дар ҳамаи марҳилаҳои рушди ҷомеа таваҷҷӯҳи махсус зохир мегардад. Стратегияи мазкур ба шаҳрвандони ҷавони Ҷумҳурии Точикистон аз синни 14 то 30 сола, аз чумла ҷавононе, ки дар вазъи душвори зиндагӣ карор доранд ва ба оилаҳои ҷавон нигаронида шудааст.

Бинобар он ки қисми асосии аҳолии Тоҷикистонро шаҳрвандони то 30 сола ташкил медиҳанд ва синни миёнаи аҳолӣ ба 24,7 сол баробар аст, шаҳрвандони ҷавони мамлакат минбаъд захираи асосии меҳнатии Тоҷикистонро ташкил хоҳанд дод ва фаъолияти меҳнатии онҳо барои таъминоти иҷтимоии кӯдакон, маъюбон ва калонсолон манбаи асосии маблағ маҳсуб меёбад.

Стратегияи сиёсати ҷавонон дар Ҷумҳурии Точикистон (минбаъд-Стратегия) то соли 2026 таҳия гардида, маҷмӯи самтҳои афзалиятнокро муайян менамояд, ки ба ҷавонон нигаронида шудааст ва вазифаҳоеро фаро мегирад, ки ба иштироки ҷавонон дар татбиқи лоиҳаҳои афзалиятноки миллӣ алоқаманд мебошанд.

Мирзозода Марҳабо

муаллимаи кафедраи терапия-и МДТ “Коллеҷи тиббии шаҳри Кӯлоб ба номи Раҳмонзода Раҳматулло Азиз”