ДАСТОВАДҲО ДАР 34 СОЛИ ИСТИҚЛОЛИЯТИ МЕҲАН

Соли 1991 барои мардуми Тоҷикистон оғози марҳилаи нави таърихӣ буд. Бо ба даст овардани истиқлолият, кишвар роҳи мустақилона ба рушди иқтисод, фарҳанг ва сиёсати дохилӣ ва хориҷиро оғоз намуд. Аз он замон то имрӯз 34 сол сипарӣ шудааст ва ин муддат барои Тоҷикистон давраи бисёр муҳим ва пуртазоди таҳаввулот ва пешрафт ба ҳисоб меравад.

Дар бахши иқтисодиёт, Тоҷикистон дар солҳои истиқлолият дастовардҳои назаррас ба даст овард. Саноат ва кишоварзӣ тадриҷан рушд карданд. Масалан, истеҳсоли барқ дар кишвар тавассути сохта ва таҷдиди нерӯгоҳҳо, аз ҷумла нерӯгоҳи барқи обии Роғун, ба марҳилаи нави рушди энергетика ворид гардид. Инчунин сохтмони роҳҳо ва пули нақлиёт дар минтақаҳои гуногун мусоидат кард, ки иртибот байни шаҳру деҳот беҳтар ва рушди минтақавӣ устувортар шавад.

Дар соҳаи иҷтимоӣ ва фарҳанг, истиқлолият имкони эҳёи анъанаҳо, забон ва адабиёти миллӣ фароҳам овард. Забони тоҷикӣ ҳамчун забони давлатӣ пурра мақоми қонуниро пайдо кард ва дар муассисаҳои таълимӣ ва расонаҳои давлатӣ васеъ истифода мешавад. Фестивалҳо, намоишгоҳҳо ва барномаҳои фарҳангӣ, аз қабили «Фестивали байналмилалии фарҳанги тоҷик» ва чорабиниҳои миллӣ дар тамоми ҷумҳурӣ баргузор гардида, насли ҷавонро бо мероси фарҳангии худ шинос намуданд.

Дар бахши иҷтимоӣ ва сиёсӣ, истиқлолият барои мардуми Тоҷикистон озодии интихоб ва иштироки фаъол дар ҳаёти ҷамъиятӣ фароҳам овард. Ташкилотҳои ғайридавлатӣ, рӯзномаҳо ва барномаҳои телевизионӣ имкони баён кардани фикру ақидаҳоро фароҳам оварданд. Ҳар як сокини кишвар метавонад нақши фаъол дар рушди ҷомеа ва таҳкими субот ва амният дошта бошад.

Дар давоми 34 сол, Тоҷикистон бо мушкилоти зиёде рӯ ба рӯ шуд, аз ҷумла ҷанги шаҳрвандӣ, буҳронҳои иқтисодӣ ва оқибатҳои табиӣ. Аммо талошу матонати миллати тоҷик ва дастгирии давлат ба рушди устувор имконият дод, ки кишвар тадриҷан ин мушкилотро паси сар кунад. Ҳамзамон, сиёсати дохилӣ ва хориҷии устувор ба рушди ҳамкорӣ бо давлатҳои минтақа ва байналмилалӣ мусоидат намуд.

Бо гузашти 34 сол, Тоҷикистон барои наслҳои оянда ибрат ва намунаи устуворӣ гардид. Дастовардҳои соҳаҳои иқтисод, фарҳанг, иҷтимоъ ва сиёсӣ шаҳодати талош ва матонати миллати тоҷик мебошанд. Дар оянда, бо истифода аз имкониятҳои истиқлолият ва ҳамкории байналмилалӣ, Тоҷикистон метавонад сатҳи зиндагии мардумро беҳтар намуда, рушди устувор ва амнияти кишварашро таъмин созад.

Истиқлолият барои мардуми тоҷик на танҳо озодӣ ва мустақилият, балки ҳисси ифтихор, худшиносӣ ва ҳамбастагии миллӣ низ ба бор овард. Ин 34 сол давраи тағйирот, пешрафт ва эътиқоди мардуми Тоҷикистон ба ояндаи дурахшон ва беҳтари кишвар мебошад.Ва мо насли имрузу фардо бояд ин ганҷинаи гаронбаҳо бо номи озодию истиқлолро чун гавҳараки чашм ҳифзу нигоҳбон бошем.

Шаҳова Замира

Мудири кафедраи «Педиатрия»-и МДТ «Коллеҷи тиббии ш.Кӯлоб ба номи Раҳмонзода Р.А»